A video installation with digital archive of 633 video-fragments, played in random order.

De kunstwerken van Johannes Langkamp ontstaan terwijl hij speelt met verschillende materialen, technieken en situaties. Ze zijn het gevolg van de vraag die hij zichzelf steeds opnieuw stelt: ‘Wat gebeurt er als..?’ Wat als je een stuk papier van een gebouw laat vallen? Of als je een ingedrukte spuitbus verf over de grond laat rollen? Deze vragen leiden tot eenvoudige experimenten met alledaagse materialen, die de kunstenaar vastlegt in verschillende media, waaronder videoschetsen. De onverwachtse ontdekkingen die in de schetsen liggen opgeslagen kunnen vervolgens worden uitgewerkt tot kinetische sculpturen. Maar onlangs kwam er naast de ‘wat als’-vragen ook een andere vraag in de kunstenaar op: ‘Waarom is een schets eigenlijk geen kunstwerk?’
Voor zijn solotentoonstelling in Kunstenlab haalt Johannes Langkamp op verschillende manieren het experiment, wat de drijvende kracht is in zijn werk, naar de tentoonstellingsruimte.

In het hart van de tentoonstelling laat de kunstenaar voor het eerst zijn gehele videoarchief zien. Dit open archief bestaat uit alle videoschetsen en andere documentatie waarin Langkamp de experimenten, observaties en ideeën registreert en actief onderzoekt. Het archief omvat meer dan tien jaar van zijn kunstenaarspraktijk en is onlangs door hem verzameld en gearchiveerd in een enorme digitale database. De video’s uit deze database komen in de tentoonstelling in een willekeurige volgorde voorbij als een schijnbaar eindeloze opvolging. Door zijn archief volledig open te stellen wil Langkamp de veronderstelde hiërarchie tussen schets en kunstwerk doorbreken. Voor hem zijn de videoschetsen evenwaardig aan de ruimtelijke kunstwerken waartoe ze leiden. Alles is onderdeel van de voortdurende cyclus van spel en reflectie waarin hij zich begeeft.